Dag 11 van Tarp naar Amersfoort ( Naar Huis!)

Vanmorgen de laatste keer gezellig met elkaar ontbeten. Blijft elke keer weer aparte gewaarwording hoe je met een clubje mensen in zo'n kort tijd maatjes kan worden d.m.v een beetje motorrijden. Verbaas me er elke keer weer over. Gisteren en vanmorgen bij het ontbijt zijn er al plannen gemaakt voor de volgende trip. Gerrie en Ted willen volgend jaar hemelvaart naar Schotland. Naar Skye om precies te zijn. Dus hebben email adressen uitgewisseld, niet alleen voor de reis volgend jaar maar ook om elkaar foto's te sturen. We spreken af via Bremen en Hamburg te rijden. Bij Hamburg gaan Gerrie en Ted richting Emmen en rijden ik en Terry door naar beneden. Als er Osnabruck op de borden staat mag ik gaan gas geven. Mijn motor is sneller dan die van Terrie en hij wil me niet ophouden. Vandaag is prachtig weer tussen de 13,5 en 16 graden. Dus om half 10 vetrekken we. Onderweg file bij Hamburg i.v.m. wegwerkzaamheden maar voor de rest kunnen we lekker doorrijden. Ben blij met de cruise control op de motor. Anders kun je alleen je linkerhand ontspannen tijdens het rijden, nu dus ook je rechterhand. Erg fijn vooral op de saaie rechte stukken. Onderweg komen we het stel met de Honda Goldwing en aanhangwagen nog tegen, die mogen niet harder dan 90 km/u volgens mij. Maar toch komen we ze overal tegen, dan moet zo,n Goldwing dus wel een grote actieradius hebben. De vrouw van de Goldwing rijder is geblesseerd( niet tijdens de tocht trouwens) aan haar linkervoet, tijdens het rijden slaat ze haar been om haar man heen, knus om te zien. Bij Bremen tanken we. Nog een laatste bak koffie samen en nemen we afscheid van Ted en Gerrie. Grappig hoe dat met mannen werkt, het zijn van die bijna knuffels en er word een beetje onhandig afscheid genomen. Ferme handgrepen dus en halve kloppen op de schouders. Ik rij door met Terrie. Bij Cloppenburg neem ik afscheid van hem op dezelfde knullige manier. Ik zet het gas erop en loop snel bij hem weg om vervolgens binnen 20 km weer in de file te staan waar hij binnen de kortste keren weer achter me zit. Dan is zo'n 1-pitter toch handiger door file dan dat grote apparaat van mij. Na de file zwaaien we nog en vervolgen onze weg. Net voor de Nederlandse grens besluit ik nog even te tanken want ik heb nog voor 45 km brandstof bij me. Draai de snelweg af naar een autohof en zie daar een groot deel van de groep staan die uit Limburg komen. ik word begroet met een Hee Edwin, grappig kom je elkaar toch weer tegen.
We drinken nog een bakkie samen, gooien er nog een broodje in en kletsen gezellig na over de reis.
Na een uurtje gaan we verder opp pad, bij de eerste afslag moet ik al de andere kant op richting Enschede en zij naar het Zuiden.
Zwaai dus letterlijk en figuurlijk af en vervolg de weg naar huis.
Heb heerlijk weer hoewel het in Nederland wel betrekt. Rij nog eenkeertje verkeerd omdat ik zit te dromen oftewel nagenieten op de motor en mis een afslag. Gelukkig is de eerst volgende binnen 5 km dus rijd een lus en zit snel weer op de goede weg. Na ongeveer anderhalf uur ben ik thuis. Paula doet het hek voor me open en komt naar buiten. Dikke knuffel en zoen volgen. Als ik mijn bagage van de motor haal begint het te regenen, net op tijd thuis dus en ben blij dat ik vandaag doorgereden ben.
Thuis hangt het huis vol met slingers en teksten; Welcome Home, Home Sweet Home en welkom thuis. Schiet er van vol zo lief vind ik het. Mama mantu komt even later binnen en we bidden voor mijn veilige terugkomst. Mooi ritueel wat we voor en na een reis doen. Daarna eten en bijkletsen. Het was weer geweldig.

Groet en tot de volgende reis,

Edwin