Dag 7 langste dagtocht
Blijf op de hoogte en volg Edwin
19 September 2012 | Faroe eilanden, Tórshavn
Vanmorgen vroeg op want we rijden vandaag de langste tocht van de week. Gelukkig hoeven we niet in groepsverband te rijden en mag iedereen in zijn eigen tempo en zijn eigen groepje rijden. Vrijheid blijheid dus. Op de planning staan de westkust, het middelste eiland en het meest noordelijke puntje. Om half negen vertrekken we. Ik raak Gerrie, Ted en Terry binnen een kwartier kwijt en vind aansluiting bij een andere groep. Was ik erg blij mee want het kaart materiaal wat ik gedownload heb en de laatste update van Garmin bijten elkaar en ik krijg om de 5 minuten een melding op mijn scherm “ u nadert. Promotor probeert het op te lossen want bijna alle modellen van Garmin hebben er last van. Tom Tom doet het hier niet di heeft zelfs geen kaarten van de Faeröer eilanden. Dus iedereen met Tom Tom rijd hier gewoon met een kaart in de tanktas. De tocht van vandaag word ook wel kouwe klauwen tocht extreem genoemd en dat heb geweten. Op weg naar de lunch waren mijn laarzen en handschoenen al drijfnat. De temperatuur varieerde tussen de 2 en 6,5 graden erg koud moet ik je zeggen. Gelukkig kwamen we ook veel tunnels tegen. Vooral de warmere waren lekker warm wel 13 graden! Sommige tunnels hier zijn maar 1 auto breed met een soort van vluchthavens aan de zijkant, bedoeling is dat diegene die een vlucht haven aan zijn kant heeft stopt voor zijn tegenligger en zijn lichten uit zet. Ondanks alles bleef het uitzicht schitterend we zijn door een gebergte ( plusminus 400 meter hoog) gereden met leuke haarspeld bochten. En weer een schitterend uitzicht. Niet te beschrijven zo mooi. Hoop maar dat mijn foto’s en filmpjes gelukt zijn want het was zo vochtig dat ze besloegen en zo koud dat de batterijen bijna stopten. Beide apparaten hadden er zichtbaar moeite mee. We zijn gestopt in het dorpje Gjogv een schitterend mooi dorp doet een beetje Iers of Schots aan. Het schijnt dat er zelfs een film met Brad Pitt opgenomen is vanwege het mooie uitzicht en de reisleider wist me te vertellen dat Floortje Dessing ( of was het nou Dressing?) hier maar ook op het hele eiland opnamen heeft gemaakt voor haar reis programma. Nou ik snap het wel het is hier gewoon verschrikkelijk mooi. De lunch heb ik gebruikt om even op te warmen. Op het menu stond er gerookte zalm, brood aardappel salade en een soort worst gemaakt van lamsvlees verder nog Zweedse gehakballetjes dezelfde als bij de Ikea. Daarna nog wat foto’s en een filmpje gemaakt van het woest water wat tegen de rotskust aansloeg en rondgekeken in het dorpje. De Rotswanden om het dorpje heen zijn door de jaren heen uitgesleten door gletsjers. De gletsjers zijn nu weg maar hebben een mooi grillig patroon in de wanden ingesleten. Gelukkig werd het droog en konden we weer verder eerst naar Muli. Een beetje Noordwestelijk met een geweldig gravel pad er naar toe. Daar kwam mijn motor er goed van pas voor mij een makkie maar voor sport motors niet. Onderweg kwam ik nog een Japanner tegen die zichzelf inde modderige berm had vast gereden. Hij vroeg of we konden helpen duwen. Dus met 2 man geduwd, hij wou hem naar achteren geduwd hebben maar reed zich nu dus klem in een klein watervalletje. Tot zijn as vast en de bumper kwam al van de auto af. Niet zo’n beste stuurman dus. De beste man verteld dat ik hem niet verder kon helpen en dat hij de verhuurder maar moest bellen. Hij vond het niet erg bedankte me ( waarvoor??) en we namen afscheid. Ik ben samen met Nico (vader van Ingrid) en Ingrid verder gereden naar het einde van het pad. Ingrid is 20 heeft haar lichte rijbewijs nog en is hier op een 250 cc crosser. Ik neem werkelijk mijn petje af voor haar. Eerst 1200 kilometer door Denemarken en hier “ gewoon” met de grote jongens mee. Ze gaf werkelijk geen krimp maar vond het wel koud. Van Muli zijn we naar Voiareoi gereden. Daar heeft de plaatselijke commune het avond eten voor ons klaar staan. Het is local food. Dus veel schaap producten maar ook een lekkere salade, aardappelsalade, speklapjes, Zweedse gehakt balletjes en iets wat een soort van gehaktbrood is maar dan van schapengehakt. Erg lekker allemaal. Omdat Ingrid liever niet in het donker rijd vertrekken we op tijd. Helaas zijn we niet voor het donker thuis en het begint weer te regenen en ik krijg het erg koud. Rond half 9 zijn we thuis. Moe maar voldaan we kletsen nog even na en duik na het douchen ( Handen en voeten deden zeer van de kou) snel mijn mandje in. Dagje van 12 uur bezig zijn ik ben bekaf.
Groet,
Edwin